AnkaraÂ’daki Eskişehir yolu geçen hafta, 27 Temmuz 2006 günü bir can daha aldı, Gözde Vrana. Ne ilk olan, ne de son olacak olan Gözde, hergün gittiği yolda, 23 TemmuzÂ’da karşı şeritten üzerine uçan arabanın darbesi ile 5 gün hastanede mücadele etti ve hayatında ilk defa bir mücadeleyi kaybetti. O yol birilerinin, bizlerin canını aldı götürdü. 5 Ağustos 2006 yani yarın, GözdeÂ’nin 26. yaşgünü olacaktı. 26 yılı bile dolmamış tertemiz, mutlu, başarılı bir hayattı onunki. Ne TED Ankara KolejiÂ’ni, Ne ODTÜÂ’yü ne de BilkentÂ’i bitirirken Gözde, Eskişehir yolu ile verdiği mücadeleyi vermedi. Ancak hiçbir yetkili bu ölüm yolunda giden ve yanan canlar için mücadele vermedi. Kentli olmak, kural ve kanunlara uymak GözdeÂ’nin yaşam biçimiyken, ne kurallar ne de kanunlar Başkente uygundu. Her geçtiğimizde gördüğümüz kazalardaki masum insanlar, hep birilerinin içini yaktı. Hiçbir yol düzenlemesi, hiçbir hız kontrolü olmayan bu ölüm yolunda Gözdemizi hıza ve kuralsızlığa kurban verdik. Bu yol yıllardır nice Gözdeleri, evlatları, anneleri, babaları, eşleri, arkadaşları bizlerden aldı. Sizden hem bu kaybedilen masum insanlar hem de bu acıyla hayata, mecburen o yolu kullanarak devam eden bizler adına destek vermenizi rica ediyoruz. Yıllardır her kazada “bu son olsun!” denildi ancak hiçbir düzenleme yapılmadı. Artık harekete geçme, bir şeyler yapma zamanı! BAÅKA GÖZDELER OLMASIN! Saygılarımızla Eskişehir/ölüm yolu kurbanlarıÂ…
